Αυτό οδηγεί σε εξασθένιση του αγγειακού τοιχώματος και τη δημιουργία ανευρυσμάτων που μπορούν να σπάσουν. Από αγγειίτιδα μπορεί να προσβληθεί οποιοδήποτε αγγείο.
Οι αγγειίτιδες ταξινομούνται σε:
αγγειίτιδες μεγάλου αγγείου (αορτή, αρτηρίες), όπως η κροταφική αρτηρίτιδα και η αρτηρίτιδα Takayasu.
αγγειίτιδες αγγείου μεσαίου μεγέθους (σπλαχνικές αρτηρίες, μεσεντέριες, στεφανιαίες), όπως η οζώδης πολυαρτηρίτιδα και η νόσος Kawasaki.
αγγειίτιδες αγγείου μικρού μεγέθους (αρτηριόλια, τριχοειδή, φλεβίδια), όπως η κοκκιωμάτωση Wegener, το σύνδρομο Churg-Strauss και η μικροσκοπική πολυαγγειίτιδα.
Τα αντιενδοθηλιακά αυτοαντισώματα ANCA παίζουν σημαντικό ρόλο στην παθογένεια των αγγειίτιδων. Τα ΑNCA είναι αυτοαντισώματα που στρέφονται κατά συστατικών του κυτταροπλάσματος των ουδετερόφιλων κυττάρων. Οι μεταβολές στον τίτλο των αντισωμάτων αυτών αντανακλούν συνήθως τη δραστηριότητα της νόσου.
Οι αγγειίτιδες περιλαμβάνουν μια ετερογενή ομάδα σπανίων νοσημάτων ή κλινικών συνδρόμων, που χαρακτηρίζονται από φλεγμονώδη διήθηση του τοιχώματος των αγγείων, με αποτέλεσμα την ισχαιμία και νέκρωση του κυτταρικού τοιχώματος.