Ορισμός-Επιδημιολογία: Ο καρκίνος των νεφρών είναι η νεοπλασία που προέρχεται από τον ένα ή και τους δύο νεφρούς. Ο συνηθέστερος τύπος είναι ο καρκίνος των νεφρικών κυττάρων (renal cell cancer) που αποτελεί το 85% όλων των νεοπλασιών των νεφρών.

Ο καρκίνος των νεφρικών κυττάρων είναι πιο συχνός στους άντρες από τις γυναίκες και εμφανίζεται κυρίως μεταξύ της 6ης και 8ης δεκαετίας ζωής, με διάμεσο ηλικία διάγνωσης τα 64 έτη. Παγκοσμίως, η επίπτωση της νόσου ποικίλλει ανά περιοχή, αλλά η μεγαλύτερη επίπτωση έχει παρατηρηθεί στην Τσεχία και στη Βόρεια Αμερική. Η θνησιμότητα της νόσου έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της πιο έγκαιρης διάγνωσης της νόσου. Στην Ελλάδα, η εκτιμώμενη επίπτωση για το 2012, είναι 6,4 νέα περιστατικά ανά 100.000 άτομα.

Προδιαθεσικοί παράγοντες: Η αιτιολογία είναι άγνωστη αλλά στους παράγοντες κινδύνου της νόσου ανήκουν το κάπνισμα, η υπέρταση, η παχυσαρκία, η  πολυκυστική νόσος των νεφρών, η έκθεση σε τοξικά στοιχεία, όπως κάδμιο, ασβέστης και πετρελαϊκά προϊόντα, γενετικοί παράγοντες, αλλά και η χρόνια λοίμωξη Ηπατίτιδας C, όπως και η δρεπανοκυτταρική αναιμία.

Κλινική εικόνα: Ο καρκίνος των νεφρών εμφανίζει συμπτώματα όταν έχει ήδη αναπτυχθεί πολύ, ή έχει μετασταθεί. Τα συμπτώματα ποικίλλουν, αλλά η κλασική τριάδα συμπτωμάτων περιλαμβάνει αιματουρία (50-60% των περιπτώσεων), κοιλιακό πόνο (40%) και ψηλαφητό όγκο στην περιοχή του νεφρού (30-40%). Άλλα κλινικά συμπτώματα ή ευρήματα είναι αναιμία, πυρετός, υπέρταση, απώλεια βάρους, ηπατική δυσλειτουργία καθώς και υπερασβεστιαιμία, πολυκυτταραιμία και υψηλή Ταχύτητα Καθίζησης Ερυθρών, στις εργαστηριακές εξετάσεις.

Διάγνωση: Η διερεύνηση της νόσου γίνεται αρχικά με ένα απεικονιστικό τρόπο, σε πρώτη φάση με αξονική τομογραφία, διαφορετικά με μαγνητική τομογραφία. Βιοψία απαιτείται όταν υπάρχει αμφιβολία σχετικά με τη χειρουργική αντιμετώπιση του όγκου. Για την αναζήτηση πιθανών μεταστάσεων και τη σταδιοποίηση της νόσου, πέρα από αξονική τομογραφία θώρακος, συνιστάται και σπινθηρογράφημα οστών, για έλεγχο τυχόν σκελετικών μεταστάσεων.